วันอังคารที่ 29 มีนาคม พ.ศ. 2554

บุญนำพา

,,,

พอบุญมากาไก่กลายเป็นหงษ์
พอบุญลงหงษ์เป็นกาน่าฉงน
พอบุญสูงหมูหมากลายเป็นคน
พออับจนคนเป็นหมาน่าอัศจรรย์

คือคำกลอนคนเก่าสอนเราไว้
อย่าปล่อยใจพ่ายแพ้ความแปรผัน
โลกมีขึ้นมีลงไม่คงกระพัน
เป็นกฎเกณฑ์สามัญเสมอมา

อย่าหลงเหลิงบุญบันดาลขนานใหญ่
แม้กาไก่กลายเป็นหงษ์สูงส่งค่า
บุญบันดาลแห่งชีวิตอนิจจา
แม้หมูหมากลายเป็นคนมิทนทาน

เมื่อยังมีอำนาจไม่ขาดมิตร
คนใกล้ชิดสอพลอพะนอหวาน
เมื่ออำนาจดับดิ้นลงดินดาน
มีแต่หมาเฝ้าบ้านอยู่ทานทน

มีอำนาจอย่ามีไว้ใช้อำนาจ
มีเชิงฉลาดอย่ามีไว้ใช้ฉ้อฉล
มีทรัพย์สินอย่ามีไว้ใช้เปรอปรน
มีตัวตนอย่ามีไว้ใช้อัตตา

มีอำนาจไม่อิ่มหนำในอำนาจ
จะพาพลาดผิดพลั้งระวังหนา
ขี่หลังเสือเพลิดเพลินเกินเวลา
ไม่นานช้าก็เป็นเหยื่อให้เสือกิน

เครดิต: คุณบุญนำพา
จากเวปการเมือง (ลืมจด ทั้งเวปและวันเดือนปี)

ผ้าเช็ดหน้า

...

ผ้าเช็ดหน้าผืนน้อย ด้อยค่านัก
ถูกเขาผลักคืนมา น่าสงสาร
แต่..ก็เกิดสิ่งประหลาด อัศจรรย์
ทุกข์หายพลัน ตาสว่าง เห็นทางเดิน

พูนสุข
ธันวาคม 2551