,,,
พอบุญมากาไก่กลายเป็นหงษ์
พอบุญลงหงษ์เป็นกาน่าฉงน
พอบุญสูงหมูหมากลายเป็นคน
พออับจนคนเป็นหมาน่าอัศจรรย์
คือคำกลอนคนเก่าสอนเราไว้
อย่าปล่อยใจพ่ายแพ้ความแปรผัน
โลกมีขึ้นมีลงไม่คงกระพัน
เป็นกฎเกณฑ์สามัญเสมอมา
อย่าหลงเหลิงบุญบันดาลขนานใหญ่
แม้กาไก่กลายเป็นหงษ์สูงส่งค่า
บุญบันดาลแห่งชีวิตอนิจจา
แม้หมูหมากลายเป็นคนมิทนทาน
เมื่อยังมีอำนาจไม่ขาดมิตร
คนใกล้ชิดสอพลอพะนอหวาน
เมื่ออำนาจดับดิ้นลงดินดาน
มีแต่หมาเฝ้าบ้านอยู่ทานทน
มีอำนาจอย่ามีไว้ใช้อำนาจ
มีเชิงฉลาดอย่ามีไว้ใช้ฉ้อฉล
มีทรัพย์สินอย่ามีไว้ใช้เปรอปรน
มีตัวตนอย่ามีไว้ใช้อัตตา
มีอำนาจไม่อิ่มหนำในอำนาจ
จะพาพลาดผิดพลั้งระวังหนา
ขี่หลังเสือเพลิดเพลินเกินเวลา
ไม่นานช้าก็เป็นเหยื่อให้เสือกิน
เครดิต: คุณบุญนำพา
จากเวปการเมือง (ลืมจด ทั้งเวปและวันเดือนปี)